โยโกะ ( อัตสึโกะ มาเอดะ ) นักข่าวโทรทัศน์
หนุ่มชาวญี่ปุ่น เดินทางไปอุซเบกิสถานตามที่ได้รับมอบหมาย และค่อยๆ พลิกผันไปสู่วิกฤตทางอารมณ์หลังจากความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้นหลายครั้งเตือนเธอว่า หญิงโสดในต่างประเทศ ทำงานที่ต้องการความกระตือรือร้น แต่ไม่เห็นคุณค่าของข้อมูลที่เธอได้รับ หนังใหม่hd
ฉันยังบอกคุณได้ว่า “To the Ends of the Earth” เป็นภาพยนตร์ที่มีการถ่ายภาพภายนอกที่มีแสงจ้าและใส่กรอบอย่างวิจิตรงดงาม รวมทั้งการแสดงที่เน้นการใช้ภาษากายเป็นหลักที่แม่นยำอย่างยิ่ง มักจะถ่ายทอดได้มากกว่าบทสนทนาส่วนใหญ่ นี่คือละครแนวอาร์ตเฮาส์ที่ได้รับการชมเชยในบันทึกของสื่อพร้อมทั้งชมเชย“mise en scene” ของผู้กำกับคิโยชิ คุโรซาวะหรือการจัดเรียงวัตถุภายในกรอบของกล้อง การพยายามอธิบายว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ทำงานได้ดีเพียงใด โดยไม่ต้องใช้ศัพท์แสงมากเกินไปหรือโสตทัศนูปกรณ์ เป็นเรื่องที่ยุ่งยากเนื่องจาก “To the Ends of the Earth” ไม่ได้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ไม่แน่นอนของนางเอกกับสภาพแวดล้อมในต่างประเทศ และสิ่งที่เธอเลือกสื่อสารง่ายๆ โดยการให้ผู้อื่นเห็นและได้ยิน ซึ่งมักจะตื่นเต้นเมื่อได้ดูแต่ไม่ต้องอธิบายมาก หนังมาสเตอร์
ถึงกระนั้นฉันจะลองดูที่วิทยาลัย คุณสามารถเข้าใจได้เกือบทุกครั้งว่าเกิดอะไรขึ้นกับโยโกะโดยที่ไม่รู้จริงๆ ว่าเธอรู้สึกอย่างไร เนื่องจากตัวละครของมาเอดะมักจะไม่สะกดสิ่งต่างๆ ออกมาอย่างชัดเจนผ่านบทสนทนาที่มีเนื้อหาสาระหรือการเผชิญหน้ากันแบบกระป๋อง พฤติกรรมของโยโกะแสดงให้เห็นว่าเธอ “ระมัดระวังและโดดเดี่ยวเหมือนหนุ่มสาวชาวญี่ปุ่นหลายคน” ตามที่สื่อบันทึกของภาพยนตร์เรื่องนี้ระบุ: เธอเอาแต่ใจตัวเองเมื่อไม่ได้โทร ชอบส่งข้อความหาแฟนนักดับเพลิงของเธอ เรียว (ไม่เคยเห็นหรือได้ยิน) และบางครั้งก็พูดสั้นๆ ไซด์ทริปด้วยตัวเอง หนังมาสเตอร์
และเมื่อโยโกะอยู่ในงาน เธอมักจะลดทอนอารมณ์ของตัวเองเพื่อทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพการเดินทางที่กระตือรือร้นและมีส่วนร่วม เธอยิ้มและพูดถึงรสชาติ “กรุบ” ของข้าวที่ยังไม่สุกในชาม “plov” ซึ่งเป็นอาหารท้องถิ่น เชฟไม่มีเวลาหุงข้าวอย่างถูกต้องก่อนที่จะถ่ายโดยไม่ได้แจ้ง และแสร้งทำเป็นสะบัดอาการคลื่นไส้อย่างรุนแรง หลังจากที่เธอขี่ลูกตุ้มในสวนสนุก 3 รอบติดต่อกัน (ทีมกล้องถ่ายภาพใบหน้าของโยโกะจากกล้อง B ได้ไม่เพียงพอหลังจากถ่ายเพียงหนึ่งหรือสองครั้ง) หนังมาสเตอร์ โชคดีที่ส่วนที่เหลือของ “To the Ends of the Earth” ไม่ได้มีตัวตนหรือเย็นชาอย่างที่บรรทัดสุดท้ายอาจแนะนำ บรรยากาศของสิ่งแวดล้อมมักจะสำคัญกว่าเรื่องราวในภาพยนตร์ของคุโรซาวะ ในขณะที่เขาอธิบายให้ฉันฟังเมื่อเราพูดถึงชื่อที่เหมาะสมของเขาว่า “ น่าขนลุก ” การทำงานของกล้องที่ลื่นไหล การชี้นำแสงที่ละเอียดอ่อน และความชัดลึกทำให้แต่ละฉากมีความสุขในการรับชม ขอบคุณคุโรซาวะและผู้ร่วมงาน/ผู้กำกับภาพทั่วไปอากิโกะ อาชิซาว่า นักออกแบบเสียง Kenji Shibasaki ที่ละเอียดอ่อน แต่การมีส่วนร่วมในเพลงประกอบภาพยนตร์ที่มีชั้นหนาแน่นก็เป็นสิ่งที่น่าสังเกตเช่นกัน หนังมาสเตอร์
สไตล์ที่ตัดทอนลงอย่างสมบูรณ์ทั้งหมดนี้นำสิ่งต่าง ๆ กลับมาที่ Yoko ผู้ซึ่งเข้าถึงได้มากจนเมื่อเธอพยายามแสดงออกในท้ายที่สุดก็เข้าใจได้ไม่ใช่กระบวนการที่ใช้งานง่าย หนังมาสเตอร์ เธอพยายามจะปล่อยแพะที่ไม่ได้รับอาหารน้อยไปในระหว่างการเดินทางแบบชั่วคราว แต่กลับจบลงเพียงเท่านั้นที่นำสัตว์ที่น่าสงสารไปสู่ความหายนะ (มีสุนัขป่าอยู่ในพื้นที่ และเจ้าของที่ละเลยของสัตว์นั้นต้องได้รับค่าจ้างเพื่ออยู่ห่างๆ) นอกจากนี้ยังมีการพูดคุยกันว่าทะเลเป็นสัญลักษณ์ของอะไร แม้ว่าสุดท้ายแล้วจะสรุปไม่ได้ก็ตาม: “ฉันได้ยินมาว่าที่นี่เป็นสถานที่อันตราย ไม่เกี่ยวอะไรกับเสรีภาพ” ประโยคนี้ตลกเป็นพิเศษเมื่อพิจารณาจากความรู้สึกลึกล้ำและบ่อยครั้ง “To the Ends of the Earth” อันน่าทึ่งราวกับเป็นภาพเหมือนของหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังดิ้นรนเพื่อเพลิดเพลินกับอิสรภาพของเธอเอง ความรู้สึกนั้นอาจจะอธิบายยากในนามธรรม ดูการ์ตูน
โยโกะยังพยายามหลีกเลี่ยงผู้ชาย
และคนในท้องถิ่นอื่นๆ ด้วยเช่นกัน หนังมาสเตอร์ เมื่อเธอแอบออกจากห้องพักในโรงแรมเพื่อหาอาหารหรือสถานที่ท่องเที่ยว บางครั้งจิตใจของเธอก็ล่องลอยไป เช่น เมื่อเธอไปที่ห้องแสดงคอนเสิร์ต และเธอเพ้อฝันเกี่ยวกับการแสดงบนเวทีโดยมีวงออเคสตราเล็กๆ นั่งอยู่ข้างหน้าเธอ การแสดงละคร การจัดแสง และจังหวะของซีเควนซ์ที่แปลกประหลาดนี้ (มันคือความฝันทั้งหมด!) เผยให้เห็นถึงลักษณะของมัน โดยกล้องจะติดตามมาเอดะจากด้านหลังในระยะใกล้ปานกลางขณะที่โยโกะเข้ามาและเตรียมที่จะออกจากห้องต่างๆ ที่ตกแต่งอย่างวิจิตรงดงาม อาหรับที่ปลายโถงทางเดินแต่ละแห่ง ในฉากนี้ โยโกะไม่เคยออกจากห้อง หนังมาสเตอร์ เธอเข้าใกล้ปลายโถงทางเดินหนึ่ง แล้วปรากฏขึ้นอีกครั้งที่อีกฟากหนึ่ง (หรือตรงกลาง) ของอีกห้องหนึ่ง ในที่สุดเธอก็ปรากฏตัวขึ้นบนเวที และร้องเพลง “Hymne a L’Amour ของ Edith Piaf เวอร์ชั่นที่เคลื่อนไหวได้” เวทีของโรงละครดูกว้างพอที่หลุมวงออร์เคสตราด้านล่างดูเหมือนกับด้านนอกของกรงสวนสัตว์ เราอยู่ข้างในโดยที่โยโกะมองออกไป ดูหนังออนไลน์ฟ
